تفاوت میان برنامه نویسی فرانت اند و بک اند

تاریخ انتشار اولیه: ۱۴۰۰/۱۰/۱۷

تاریخ بروزرسانی: ۱۴۰۳/۱۱/۰۶

در دنیای فناوری اطلاعات و توسعه وب، یکی از مباحث مهم و مورد بحث همیشه تفاوت میان برنامه نویسی فرانت اند و بک اند بوده است. این دو شاخه برنامه نویسی از نظر نقش، وظایف و مهارت های مورد نیاز کاملاً با یکدیگر تفاوت دارند، اما در نهایت به همکاری میان این دو بخش نیاز است تا یک وب سایت یا اپلیکیشن با عملکرد عالی ایجاد شود.

در تبیین تفاوت میان برنامه نویسی فرانت اند و بک اند باید بگوییم که برنامه نویسان فرانت اند بر روی قسمت هایی از وب سایت یا اپلیکیشن که برای کاربران قابل مشاهده است، تمرکز می کنند، در حالی که توسعه دهندگان بک اند زیرساخت ها و عملکردهایی را ایجاد می کنند که این قسمت ها را پشتیبانی می کنند. هر دو بخش برای عملکرد بهینه وب سایت یا برنامه حیاتی هستند. بسیاری از شرکت ها در روند توسعه نرم افزارهای جدید، به اشتباه درگیر مقایسه فرانت اند و بک اند می شوند. اما امروزه ابزارهای زیادی در دسترس برنامه نویسان قرار دارد که به آنها کمک می کند تا مهارت های فول استک (Full-Stack) داشته باشند، بنابراین برای افراد غیرتخصصی تصور این که تفاوت زیادی میان متخصصان فرانت اند و بک اند در طراحی سایت وجود ندارد، ممکن است ساده به نظر برسد.

توضیح تفاوت میان برنامه نویسی فرانت اند و بک اند

برنامه نویسان فرانت اند و بک اند به صورت همزمان با هم کار می کنند تا سیستم های مورد نیاز برای عملکرد صحیح یک برنامه یا وب سایت را فراهم کنند. اما دغدغه ها و نیازهای هرکدام متفاوت است. اصطلاح “فرانت اند” به رابط کاربری اشاره دارد، در حالی که “بک اند” به سرور، برنامه و پایگاه داده ای گفته می شود که در پشت صحنه برای پردازش و ارسال اطلاعات به کاربر فعالیت می کند. به این صورت که کاربر درخواست خود را از طریق رابط وارد می کند، این درخواست تأیید و به سرور ارسال می شود تا داده های مورد نیاز از پایگاه داده استخراج و به کاربر نمایش داده شود. 

برنامه نویسی فرانت اند چیست؟

برنامه نویسی فرانت اند به بخشی از توسعه وب اطلاق می شود که به رابط کاربری (UI) وب سایت یا اپلیکیشن مربوط است. این قسمت شامل عناصری است که کاربران در هنگام استفاده از وب سایت یا برنامه مشاهده و با آن تعامل دارند. به عبارت دیگر، فرانت اند آن چیزی است که کاربران می بینند و از آن استفاده می کنند.

برنامه نویسان فرانت اند از زبان هایی مانند HTML، CSS و JavaScript برای طراحی و پیاده سازی صفحات وب استفاده می کنند. هدف اصلی این دسته از برنامه نویسان، ایجاد تجربه کاربری روان، جذاب و تعاملی است. ابزارهایی مانند React، Angular و Vue.js به برنامه نویسان کمک می کنند تا کارآمدتر و سریع تر به توسعه بخش های فرانت اند بپردازند. برای اینکه بهتر به شرح وظایف و تفاوت میان برنامه نویسی فرانت اند و بک اند پی ببرید بیایید در ادامه توضیح کوتاهی پیرامون زبان های برنامه نویسی فرانت اند بدهیم.

زبان نشانه گذاری فرامتن HTML: هسته وب سایت ها

زبان نشانه گذاری فرامتن HTML، هسته و اساس ساختار یک وب سایت است که طراحی و عملکرد کلی آن را تعریف می کند. این زبان نقش اساسی در ساختاردهی صفحات وب دارد و برای نمایش متن، تصاویر، و دیگر عناصر وب به کار می رود. آخرین نسخه HTML، که HTML5.2 نام دارد، در اواخر سال 2017 منتشر شد. نسخه به روزرسانی شده شامل ابزارهای جدید و بهبودهایی برای برنامه نویسان برنامه های کاربردی وب است.

این نسخه به ویژه امکاناتی برای ارتقاء تعامل پذیری و تجربه کاربری بهینه فراهم می آورد. یکی از ویژگی های برجسته HTML، برگه های آبشاری (CSS) است که به برنامه نویسان این امکان را می دهد تا طراحی های جذاب و تعاملی برای وب سایت ها ایجاد کنند. این ابزارها به صورت منعطف و دقیق، کمک می کنند تا وب سایت ها به طور موثر و زیبا در انواع دستگاه ها و صفحه نمایش ها نمایش داده شوند.

با توجه به رشد سریع فناوری ها و افزایش نیاز به وب سایت های کاربرپسند، HTML همچنان به عنوان یکی از اصول بنیادین توسعه وب باقی می ماند. این زبان به طور مداوم به روز می شود تا پاسخگوی نیازهای روز افزون کاربران و برنامه نویسان باشد و تجربه کاربری بهتری را فراهم کند.

جاوا اسکریپت: زبان برنامه نویسی پویا برای وب

جاوا اسکریپت یک زبان برنامه نویسی مبتنی بر رویداد است که به توسعه دهندگان این امکان را می دهد تا عناصر فعال و پویا در صفحات وب HTML ایستا ایجاد کنند. این زبان به برنامه نویسان اجازه می دهد که به طور مجزا از صفحه HTML اصلی به عناصر دسترسی داشته و به رویدادهای سمت سرور پاسخ دهند. در کنار جاوا اسکریپت، چهارچوب های فرانت اند معروفی مانند Angular، Ember، Backbone و React نیز محبوب هستند.

این چهارچوب ها به برنامه نویسان کمک می کنند تا بدون کاهش کیفیت، با تقاضای رو به رشد برای نرم افزارهای سازمانی همگام شوند و به همین دلیل جایگاه خود را به عنوان ابزارهای استاندارد توسعه وب پیدا کرده اند. یکی از چالش های اصلی در برنامه نویسی فرانت اند، که به آن “برنامه نویسی سمت مشتری” نیز گفته می شود، سرعت تغییرات در ابزارها، تکنیک ها و فناوری های مورد استفاده برای ایجاد تجربه کاربری است.

ایجاد یک رابط کاربری ساده و کاربرپسند، به نظر کار ساده ای می آید، اما به دلیل تفاوت های موجود در وضوح و اندازه صفحات نمایش دستگاه های مختلف مانند تلفن های همراه و کامپیوترها، این کار می تواند چالش برانگیز باشد. این چالش زمانی پیچیده تر می شود که به اینترنت اشیاء (IoT) فکر کنیم. تنوع در اندازه صفحه نمایش و اتصال به شبکه، مسائل جدیدی را برای برنامه نویسان ایجاد کرده است. بنابراین، توسعه دهندگان باید هنگام طراحی رابط های کاربری خود، این نگرانی ها را به دقت مدیریت کرده و تعادل مناسبی برقرار کنند. 

برنامه نویسی بک اند چیست؟

برخلاف فرانت اند، برنامه نویسی بک اند مربوط به بخش هایی از وب سایت یا اپلیکیشن است که در پس زمینه قرار دارند و به طور مستقیم برای کاربران قابل مشاهده نیستند. این بخش ها مسئول پردازش داده ها، ذخیره سازی اطلاعات در پایگاه های داده و انجام کارهای پیچیده ای مانند مدیریت سرور و امنیت اطلاعات هستند.

توسعه دهندگان بک اند معمولاً از زبان های برنامه نویسی مانند Python، Java، Ruby و PHP استفاده می کنند و ابزارهایی همچون Node.js و Django به آن ها در این مسیر کمک می کند. سرورهای وب، پایگاه های داده و اپلیکیشن هایی که اطلاعات را پردازش می کنند، همگی جزء بخش بک اند محسوب می شوند.

بک اند که سمت سرور نیز نامیده می شود، شامل سروری است که:

• • • • • • • • • داده ها را در صورت درخواست ارائه می کند
                • برنامه ای که آن ها را کانال گذاری کرده
                • و پایگاه داده ای که اطلاعات را سازماندهی می کند.

به عنوان مثال، وقتی که یک مشتری کفش ها را در یک وبسایت مرور می کند، در حال ارتباط با فرانت اند است. بعد از انتخاب کالای مورد نظر، قرار دادن آن در سبد خرید و مجوز خرید، اطلاعات در پایگاه داده ای که روی سرور قرار دارد، نگهداری می شود. چند روز بعد، هنگامی که مشتری وضعیت تحویل خود را بررسی می کند، سرور اطلاعات مربوطه را استخراج کرده، آن را با ردیابی داده ها به روز و از طریق فرانت اند ارائه می کند.

 ابزارهای بک اند: پایگاه داده ها و چهارچوب های توسعه

نگرانی اصلی برنامه نویسان بک اند، توسعه برنامه های کاربردی است که قادر به یافتن داده ها و ارسال آن ها به فرانت اند باشند. برای این منظور، بسیاری از توسعه دهندگان از پایگاه های داده معتبر و قابل اعتماد مانند Oracle، Teradata، Microsoft SQL Server، IBM DB2، EnterpriseDB و SAP Sybase ASE استفاده می کنند.

علاوه بر این پایگاه های داده شرکتی، پایگاه های داده محبوب دیگری نیز وجود دارند که در توسعه بک اند مورد استفاده قرار می گیرند، از جمله MySQL، NoSQL و PostgreSQL.

برای کدنویسی برنامه های کاربردی، توسعه دهندگان از زبان ها و چهارچوب های مختلفی مانند Ruby on Rails، Java، C++، C# و PHP بهره می برند. این ابزارها به برنامه نویسان کمک می کنند تا برنامه های پیچیده و مقیاس پذیر را طراحی و پیاده سازی کنند.

در سال های اخیر، توسعه دهندگان Backend-as-a-Service (BaaS) به عنوان یک راه حل مناسب برای برنامه نویسی اپلیکیشن های تلفن همراه و توسعه برنامه های کاربردی فشرده معرفی شده اند. این سرویس ها با ارائه زیرساخت های مورد نیاز به صورت آماده، زمان و هزینه توسعه را به طور قابل توجهی کاهش می دهند.

برنامه نویسی فول استک چیست؟

برنامه نویسی در زمینه های فرانت اند و بک اند به شدت تخصصی شده است و معمولاً برنامه نویسان تنها در یکی از این دو بخش تخصص دارند. به همین دلیل، داشتن تخصص در هر دو بخش به طور همزمان برای بسیاری از برنامه نویسان چالش برانگیز است. به عنوان یک قاعده کلی، برنامه نویسی فول استک توسط یک برنامه نویس تنها راه حلی عملی به نظر نمی آید.

با این حال، برخی از شرکت های نرم افزاری خاص، برنامه نویسانی دارند که توانایی توسعه همزمان فرانت اند و بک اند را دارند و به این افراد «برنامه نویسان فول استک» گفته می شود. این برنامه نویسان نقش مهمی در تیم های توسعه دارند، زیرا با داشتن دانش گسترده و تسلط به هر دو بخش، قادر به دیدن تصویر کلی پروژه هستند. این توانایی به آن ها این امکان را می دهد که به راحتی فرآیندها را بهینه کرده یا موانعی که ممکن است سرعت یا عملکرد سیستم را کاهش دهند، شناسایی و از بین ببرند.

برنامه نویسان فول استک می توانند از تکنیک ها و ابزارهای مختلفی برای ارتباط بین بخش های مختلف سیستم استفاده کنند و راه حل هایی را ارائه دهند که عملکرد کلی نرم افزار را بهبود می بخشد. علاوه بر این، این افراد می توانند به سرعت تغییرات و به روزرسانی های مورد نیاز در هر دو بخش فرانت اند و بک اند را پیاده سازی کنند، که این ویژگی باعث افزایش کارایی و سرعت توسعه می شود.

برنامه نویسان فول استک در دنیای توسعه وب و نرم افزار تبدیل به یکی از منابع ارزشمند تیم های فنی شده اند و داشتن چنین تخصصی در یک فرد می تواند به طور چشمگیری هزینه ها و زمان مورد نیاز برای توسعه پروژه ها را کاهش دهد.

اصلی ترین تفاوت میان برنامه نویسی فرانت اند و بک اند

1. نوع وظایف:

• • • • فرانت اند: به طراحی و توسعه اجزای نمایشی وب سایت یا اپلیکیشن مربوط می شود که کاربران مستقیماً با آن در تعامل هستند.
      • بک اند: مسئول پردازش داده ها، مدیریت پایگاه داده ها و انجام عملیات های مختلف به منظور پشتیبانی از عملکردهای فرانت اند است.

2. زبان های برنامه نویسی:

• • • • • فرانت اند: از زبان هایی مانند HTML، CSS و JavaScript برای طراحی و پیاده سازی رابط کاربری استفاده می شود.
        • بک اند: از زبان هایی مانند Python، Java، PHP و Ruby برای نوشتن کدهایی که پشت صحنه اجرا می شوند استفاده می شود.

3. ابزارها و فریم ورک ها:

• • • • • • فرانت اند: ابزارهایی مانند React، js، Angular و فریم ورک هایی برای طراحی زیبا و تعاملات کاربری استفاده می شوند.
          • بک اند: فریم ورک هایی مانند Django، Express، Spring و Laravel برای مدیریت داده ها و ارتباط با سرور و پایگاه داده به کار می روند.

4. تجربه کاربری (UX):

• • • • • • • فرانت اند: تمرکز بر روی تجربه کاربری است. برنامه نویسان فرانت اند سعی می کنند تا صفحه وب جذاب و کاربرپسند باشد.
            • بک اند: تمرکز اصلی بر روی امنیت، کارایی و عملکرد سرور است تا اطلاعات به درستی پردازش و ذخیره شوند.

اهمیت همکاری بین فرانت اند و بک اند

در حالی که تفاوت میان برنامه نویسی فرانت اند و بک اند را در بخش های بالا توضیح دادیم، برای ایجاد یک تجربه وب کامل، این دو باید با یکدیگر همکاری کنند. به طور مثال، کاربران درخواست هایی را از طریق رابط کاربری ارسال می کنند (فرانت اند)، و این درخواست ها توسط سرور پردازش شده و داده ها از پایگاه داده ها دریافت می شود (بک اند). سپس، نتایج پردازش شده به فرانت اند ارسال می شود تا به صورت قابل مشاهده به کاربر نمایش داده شود.

در پایان

در نهایت، تفاوت میان برنامه نویسی فرانت اند و بک اند در زمینه وظایف، زبان های برنامه نویسی و ابزارهای مورد استفاده، قابل ذکر و بررسی است. با این حال، هر دو برای ایجاد وب سایتی موفق و کاربرپسند ضروری هستند. همچنین برای توسعه دهندگان، داشتن آگاهی از هر دو بخش فرانت اند و بک اند و توانایی در انجام پروژه های فول استک (Full-Stack) می تواند مزیت بزرگی به حساب آید.